چرا برخی خانواده ها با اهدای عضو موافقت نمی کنند؟
اهدای عضو یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین اقدامات انسانی است که می‌تواند جان افراد بسیاری را نجات دهد. با این حال، در بسیاری از مواقع خانواده‌ها از تصمیم به اهدای عضو عزیزان خود پس از مرگ آن‌ها خودداری می‌کنند. این تصمیمات ممکن است به دلایل مختلفی صورت بگیرد و آگاهی‌بخشی در این زمینه می‌تواند کمک زیادی به حل این مشکلات کند. در ادامه به بررسی دلایل عمده‌ای که ممکن است باعث مخالفت خانواده‌ها با اهدای عضو شود، می‌پردازیم و راه‌حل‌هایی برای مواجهه با این موانع ارائه می‌دهیم.
دکتر سید یحیی ضرغامی فلوشیپ پیوند کبد/ جراحی پانکراس/ جراحی مجاری صفراوی / پیوند اعضای داخل شکم
عدم آگاهی و اطلاعات نادرست
یکی از اصلی‌ترین دلایلی که خانواده‌ها با اهدای عضو موافقت نمی‌کنند، نداشتن اطلاعات کافی و یا داشتن باورهای نادرست است. بسیاری از افراد ممکن است اطلاعات صحیحی در مورد روند اهدای عضو نداشته باشند و این عدم آگاهی باعث می‌شود که تصور کنند اهدای عضو ممکن است با مشکلات مذهبی، قانونی یا پزشکی مواجه شود.
انجام جراحی کبد توسط دکتر یحیی ضرغامی در بیمارستان فیروزگر به همراه تیم مجرب ایشان
راه‌حل
آگاهی‌بخشی گسترده و دقیق درباره فرآیند اهدای عضو، مزایا و چگونگی عملکرد آن می‌تواند به حل این مشکل کمک کند. دولت‌ها، سازمان‌های بهداشتی و موسسات خیریه باید برنامه‌های آموزشی و رسانه‌ای بیشتری برای آموزش مردم به راه بیندازند.
ترس از عواقب پزشکی و روحی
برخی خانواده‌ها از ترس اینکه فرایند برداشت عضو به صورت غیراخلاقی یا غیرحرفه‌ای انجام شود، از اهدای عضو امتناع می‌کنند. همچنین برخی افراد ممکن است از اینکه عزیزشان پس از مرگ‌شان به نحوی مورد بی‌احترامی قرار بگیرد، نگرانی داشته باشند.
راه‌حل
برای کاهش این نگرانی‌ها، شفاف‌سازی بیشتر در مورد پروسه اهدای عضو، از جمله نظارت‌های دقیق پزشکی و اخلاقی که در بیمارستان‌ها وجود دارد، ضروری است. همچنین باید به خانواده‌ها اطمینان داده شود که احترام کامل به بدن متوفی حفظ می‌شود و هیچ‌گونه بی‌احترامی به فرد صورت نمی‌گیرد.
اعتقادات مذهبی و فرهنگی
در برخی از جوامع، عقاید مذهبی و فرهنگی ممکن است با اهدای عضو سازگار نباشند. بعضی افراد به دلایل مذهبی یا فلسفی معتقدند که بدن انسان باید به طور کامل و بدون تغییرات پس از مرگ باقی بماند.
راه‌حل
در این مورد، مهم است که گفت‌وگوهای دینی و فرهنگی انجام شود. کارشناسان مذهبی می‌توانند نظرات خود را در زمینه اهدای عضو ارائه دهند و بسیاری از دین‌ها و مکتب‌ها در نهایت از اهدای عضو حمایت می‌کنند. این گفت‌وگوها می‌تواند به رفع سوءتفاهم‌ها و تقویت باور به این کار ارزشمند کمک کند.
درد و احساس از دست دادن
برای بسیاری از خانواده‌ها، از دست دادن یک عزیز امری بسیار دردناک است. وقتی صحبت از اهدای عضو به میان می‌آید، این تصور که اعضای بدن فرد متوفی هنوز “زنده” باقی می‌مانند، ممکن است برای آن‌ها احساس آرامش و پذیرش ایجاد نکند. این درد و فقدان ممکن است منجر به مخالفت با اهدای عضو شود.
راه‌حل
مهم است که از طریق مشاوره‌های روان‌شناختی و حمایت‌های اجتماعی، به خانواده‌ها کمک کنیم تا این فرآیند را راحت‌تر بپذیرند. درک اینکه اهدای عضو نه تنها به نجات جان دیگران کمک می‌کند، بلکه می‌تواند خاطرات و یادهای خوب از فرد متوفی را زنده نگه دارد، می‌تواند برای بسیاری از افراد تسکین‌بخش باشد.
نداشتن باور به شانس نجات
برخی افراد ممکن است به این باور برسند که عضو اهدایی به فردی که نیازمند آن است، به دلایل مختلف از جمله نداشتن شرایط پزشکی مناسب یا تأخیر در فرآیند پیوند، کارایی نخواهد داشت. به این ترتیب، آن‌ها ممکن است احساس کنند که اهدای عضو به هیچ دردی نمی‌خورد.
راه‌حل
آموزش‌های بیشتر در مورد میزان موفقیت اهدای عضو و پیوند در بسیاری از شرایط می‌تواند این نگرانی‌ها را کاهش دهد. آمارهای قابل اعتماد و داستان‌های موفقیت از بیمارانی که با دریافت عضو جدید جان خود را نجات داده‌اند، می‌تواند به ایجاد انگیزه در خانواده‌ها برای تصمیم‌گیری صحیح کمک کند.
دشواری در مواجهه با مرگ عزیزان
بعضی از خانواده‌ها با این تصور که مرگ عزیزشان نه تنها پایان یک زندگی است، بلکه باید به معنی پایان دادن به همه چیز، از جمله بدن آن‌ها باشد، احساس ناآرامی می‌کنند. این نگرش در بسیاری از فرهنگ‌ها و جوامع رواج دارد.
راه‌حل
در این مورد نیز نیاز به مشاوره و حمایت‌های روانی وجود دارد تا خانواده‌ها فرآیند مرگ و اهدای عضو را به‌عنوان یک فرآیند مثبت و شفابخش ببینند که می‌تواند باعث ادامه زندگی و نجات جان افراد دیگر شود.
نتیجه‌گیری و اقدامات لازم
در نهایت، مخالفت برخی خانواده‌ها با اهدای عضو به دلایل مختلف ممکن است ناشی از ناآگاهی، باورهای فرهنگی و مذهبی، ترس و فقدان یا حتی فقدان اطلاعات دقیق پزشکی باشد. آگاهی‌بخشی در این زمینه، شفاف‌سازی پروسه اهدای عضو، گفتگوهای دینی و فرهنگی، و فراهم آوردن حمایت‌های روان‌شناختی برای خانواده‌ها می‌تواند نقش مهمی در تغییر این نگرش‌ها ایفا کند.
اهداکنندگان و خانواده‌ها باید بدانند که اهدای عضو یک عمل انسان‌دوستانه و شجاعانه است که می‌تواند جان‌های بسیاری را نجات دهد و موجب آرامش خاطر آن‌ها در دوران سخت فقدان شود.
دیدگاهی وجود ندارد.